Een Bord Vol… Cronenberg (en Gondry)

Eerste vraag bij de voorbereidingen voor ons David Cronenberg-diner: “Hoe maak je weerzinwekkend eten?” Tweede vraag: “Willen we dat eigenlijk wel, weerzinwekkend eten?” Want ja, we willen de ‘Baron of Blood’, de ‘King of Venereal Horror’ natuurlijk eer aan doen. Maar nee, onze gasten mochten niet vol walging de deur uit rollen. Net als bij de films van Cronenberg: je moet wél blijven kijken.

Uitgangspunt van de lunch was een menu van twee gelijkwaardige gangen, als weerspiegling van het feit dat Cronenberg met enige regelmaat parallelle films maakt. Met in de eerste gang iets ingepakt: de larve, de kiem. En vervolgens iets uitbundigers, als de vlinder die uit de pop is gekropen – Cronenberg overwoog immers ooit een carrière als lepidopteroloog.

En dan de ingrediënten. We keken met jaloezie naar het In Vitro kookboek: kunstmatig gegroeid vlees zou de perfecte representatie zijn van Cronenbergs obsessie met de vermenging van natuur en techniek. We speelden met het idee om enkel genetische gemodificeerde ingrediënten te gebruiken, maar schoten dit af als onhaalbaar. We overwogen konijn, als reflectie van de pezige hoofdrolspelers die de regisseur consequent kiest. We zochten naar Canadese ijswijn, als uiting van Cronenbergs uierst geconcentreerde stijl.

Uiteindelijk lieten we ons voor het eerste gerecht inspireren door ‘The Special’ uit het Chinese restaurant van eXistenZ – al vervingen we de gemuteerde amfibieën door paddestoelen. Voor het hoofdgerecht kozen we voor kreeft, een dier dat dankzij zijn schaal zijn eigen technologie en transformatie in zich draagt. Canadese kreeft, uiteraard, bij deze op-en-top Canadese regisseur, die slechts zelden buiten zijn thuisland filmt. Het lichaam werd het pronkstuk in een rorschach-vlinder van quinoa; de schaar presenteerden we bij wijze van bestek.

Voor het dessert weken we uit naar een andere regisseur – we zien Cronenberg bepaald niet als een zoetekauw. Dat bood ons een uitgelezen kans om een ouder idee over Michel Gondry uit te werken. Voor de regisseur die ‘halvewege New York en Parijs’ woont en werkt, bedachten we een New York Cheesecake maar dan met échte Franse kaas. Met knetterbodem. En voor wat extra kinderspeelsheid-via-volwassen-blik in tequila gewelde gummisnoepjes.

HET MENU

Voor: #42: The Special
dim sum van paddestoelen | ingemaakte rode kool

Hoofd: rorschach-kreeft
halve Canadese kreeft | anijssaus | postelijn | zwarte quinoa | zwarte-knoflookmousse

Na: a Frenchman in New York
New York camembertcake | knettersuiker | drankgummi

 

Reacties zijn uitgeschakeld voor dit bericht.